|
Karar
Sayısı : 2007/12888
Ekli “Transfer Fiyatlandırması Yoluyla
Örtülü Kazanç Dağıtımı Hakkında Karar”ın yürürlüğe
konulması; Maliye Bakanlığının
15/11/2007 tarihli ve 101556 sayılı yazısı
üzerine, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 13
üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 27/11/2007
tarihinde kararlaştırılmıştır.
TRANSFER
FİYATLANDIRMASI YOLUYLA ÖRTÜLÜ KAZANÇ DAĞITIMI
HAKKINDA KARAR
BİRİNCİ BÖLÜM
Kapsam, Amaç ve Tanımlar
Kapsam
MADDE 1 –
(1)
Bu Karar ile 5520 sayılı
Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 13 üncü maddesinde yer
alan “Transfer Fiyatlandırması Yoluyla Örtülü Kazanç
Dağıtımı” hükümlerinin uygulanmasına ilişkin usuller
düzenlenmekte olup, Türkiye’deki tam ve dar mükellef
gerçek kişi ve kurumların tamamı bu düzenlemenin
kapsamı içindedir.
Amaç
MADDE 2 –
(1) Bu düzenlemenin amacı, ilişkili kişilerle mal
veya hizmet alım ya da satımında bulunan gerçek kişi
ve kurumların gelirlerinin tam ve doğru olarak beyan
edilmesini sağlamak ve transfer fiyatlandırması
yoluyla vergi matrahının aşındırılmasına engel
olmaktır.
Tanımlar
MADDE 3 –
(1) Bu düzenlemede geçen temel kavramların tanımları
aşağıdaki gibidir:
a) Transfer fiyatlandırması: İlişkili kişiler
arasında yapılan mal veya hizmet alım ya da
satımında uygulanan fiyat veya bedeli ifade eder.
b) İlişkili kişi: Kurumlar Vergisi Kanunu’nun
uygulaması bakımından, kurumların kendi ortakları,
kurumların veya ortaklarının ilgili bulunduğu gerçek
kişi veya kurum ile idaresi, denetimi veya sermayesi
bakımından doğrudan veya dolaylı olarak bağlı
bulunduğu ya da nüfuzu altında bulundurduğu gerçek
kişi veya kurumları ifade eder. Ortakların eşleri,
ortakların veya eşlerinin üstsoy ve altsoyu ile
üçüncü derece dahil
yansoy hısımları ve kayın hısımları da ilişkili kişi
sayılır. Gelir Vergisi Kanunu’nun uygulaması
bakımından, teşebbüs sahibinin eşi, üstsoy ve
altsoyu, üçüncü derece dahil
yansoy ve kayın hısımları ile doğrudan veya dolaylı
ortağı bulunduğu şirketler, bu şirketlerin
ortakları, bu şirketlerin idaresi, denetimi veya
sermayesi bakımından kontrolü altında bulunan diğer
şirketler ilişkili kişi sayılır. Gerek gelir vergisi
gerekse kurumlar vergisi mükellefleri yönünden,
kazancın elde edildiği ülke vergi sisteminin, Türk
vergi sisteminin yarattığı vergilendirme kapasitesi
ile aynı düzeyde bir vergilendirme
imkanı sağlayıp
sağlamadığı ve bilgi değişimi hususunun göz önünde
bulundurulması suretiyle Bakanlar Kurulu’nca ilan
edilen ülkelerde veya bölgelerde bulunan kişilerle
yapılmış tüm işlemler ilişkili kişilerle yapılmış
sayılır.
c) Emsallere uygunluk ilkesi: İlişkili kişilerle
yapılan mal veya hizmet alım ya da satımında
uygulanan fiyat veya bedelin, aralarında böyle bir
ilişkinin bulunmaması durumunda oluşacak fiyat veya
bedele uygun olmasını ifade eder.
ç) Geleneksel işlem yöntemleri:
Karşılaştırılabilir
fiyat yöntemi, maliyet artı yöntemi ve yeniden satış
fiyatı yöntemlerini ifade eder.
d) İşleme dayalı kâr yöntemleri: Kâr bölüşüm yöntemi
ve işleme dayalı net kâr marjı
yöntemlerini ifade eder.
e) Peşin fiyatlandırma anlaşması: İlişkili kişilerle
yapılan mal veya hizmet alım ya da satımında
uygulanacak fiyat veya bedelin tespitine ilişkin
yöntemler, mükellefin talebi üzerine Maliye
Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığı (Bundan böyle
‘İdare’ olarak adlandırılacaktır.)
ile anlaşılarak
belirlenebilecek olup, bu anlaşma peşin
fiyatlandırma anlaşması olarak adlandırılır. Peşin
fiyatlandırma anlaşması, ilişkili kişilerle yapılan
işlemlere ilişkin transfer fiyatlandırmasının tespit
edilmesinde belli bir süre için uygulanacak yöntemin
mükellef ile İdare tarafından anlaşılarak
belirlenmesini ifade eder. Bu şekilde mükellef ile
İdare arasında belirlenen yöntem, üç yılı aşmamak
üzere anlaşmada tespit edilen süre ve şartlar
dahilinde kesinlik taşır.
f) Kontrol altındaki işlem:
Birbirleriyle
ilişkili olan kişiler arasındaki işlemleri ifade
eder.
g) Kontrol dışı işlem: Birbirleriyle herhangi bir
şekilde ilişkisi bulunmayan kişiler arasındaki
işlemleri ifade eder.
ğ) İç emsal: Mükellefin ilişkisiz kişilerle yaptığı
işlemlerde kullandığı fiyat ya da bedeli ifade eder.
h) Dış emsal: İlişkisiz kişilerin kendi aralarında
yaptıkları karşılaştırılabilir nitelikteki
işlemlerde kullandığı fiyat ya da bedeli ifade eder.
ı) Karşılaştırılabilirlik analizi:
Kontrol altındaki
işlemler ile kontrol dışı işlemlerin
karşılaştırılabilir olmasını ifade etmekte olup,
işlemler arasında maddi bir farklılık yoksa ya da
var olan farklılıkların
düzeltimlerle giderilmesi mümkünse, kontrol
altındaki işlem ile kontrol dışı işlem
karşılaştırılabilir nitelikte kabul edilir.
i) İşlev analizi: Kontrol dışı işlemler ile kontrol
altındaki işlemlerin karşılaştırılmasında,
üstlenilen riskler ve kullanılan varlıklara göre
tarafların gerçekleştirdikleri işlevleri esas alarak
yapılan analizleri ifade eder.
j) İşlem düzeltimi:
Kontrol dışı
işlemler ile kontrol altındaki işlemlerin
karşılaştırılmasında, söz konusu işlemler arasındaki
farklılıklar karşılaştırma konusu unsurlar üzerinde
maddi etkide bulunuyorsa, karşılaştırmanın güvenilir
sonuçlar verebilmesi amacıyla bu farklılıkların
giderilmesi için yapılan işlemleri ifade eder.
k) Belgelendirme: Emsallere uygunluk ilkesinin
transfer fiyatlandırmasının her aşamasında göz
önünde bulundurulduğunu göstermek amacıyla mükellef
tarafından tutulan kayıtlar ile sağlanan bilgileri
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Emsallere Uygunluk İlkesi
Emsallere uygunluk ilkesinin
amacı
MADDE 4 -
(1) Emsallere uygunluk ilkesinin temel amacı,
ilişkili kişiler arasındaki mal veya hizmet alım ya
da satımında uygulanan fiyat veya bedelin, söz
konusu mal veya hizmet alım ya da satımı için
aralarında ilişki bulunmayan kişiler arasında
belirlenen fiyat veya bedele karşılaştırılabilir
koşullar altında eşit olmasıdır.
Karşılaştırılabilirlik analizi
MADDE 5 –
(1) Karşılaştırılabilirlik analizi, kontrol
altındaki işlemlerin sahip olduğu koşullar ile
kontrol dışı işlemlerin sahip olduğu koşulların
karşılaştırılmasına dayanır. Dolayısıyla
karşılaştırılabilirlik kavramı da işlemler
arasındaki farklılıkların herhangi bir şekilde
karşılaştırma konusu unsurları maddi olarak
etkilememesi veya maddi olarak etkide bulunan
farklılıkların belli işlemlerle düzeltilebilecek
nitelikte olması gereğini ifade eder.
(2) Karşılaştırılabilirliğin tespitinde dikkate
alınan başlıca unsurlar aşağıdaki gibidir:
a)
Mal veya hizmetlerin
nitelikleri,
b)
İşlev analizi,
c)
Ekonomik koşullar,
ç)
İş stratejileri.
Emsal fiyat aralığı
MADDE 6 –
(1)
Emsallere uygunluk ilkesi açısından en güvenilir
sonuç, karşılaştırmalar sonucunda ulaşılan tek bir
fiyat veya bedel olacaktır. Bununla birlikte,
yapılan karşılaştırmalar ve uygulanan yöntemler
sonucu, tek bir fiyat veya bedelden ziyade birbirine
yakın birden çok sonucu içeren belli bir fiyat veya
bedel aralığı tespit edilebilir.
(2) Emsal
fiyat aralığı, aynı yöntemin farklı
karşılaştırılabilir kontrol dışı işlem verilerine
uygulanmasından veya aynı verilere farklı transfer
fiyatlandırması yöntemlerinin uygulanmasından elde
edilen değişik emsal fiyatların oluşturduğu bir
fiyat dizisidir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Transfer Fiyatlandırmasında
Uygulanacak Yöntemler
Yöntemlerden beklenen amaçlar
MADDE 7 –
(1) Mükellefler, işlemin koşullarını ve
özelliklerini en iyi yansıtan yöntemi kullanarak,
ilişkili kişilerle yaptıkları mal veya hizmet alım
ya da satımında emsallere uygunluk ilkesiyle tutarlı
fiyat veya bedel uyguladıklarını göstermek
zorundadır.
Karşılaştırılabilir fiyat
yöntemi
MADDE 8 –
(1)
Karşılaştırılabilir fiyat
yöntemi, bir mükellefin uygulayacağı emsallere uygun
satış fiyatının, karşılaştırılabilir mal veya hizmet
alım ya da satımında bulunan ve aralarında herhangi
bir şekilde ilişki bulunmayan gerçek veya tüzel
kişilerin birbirleriyle yaptıkları işlemlerde
uygulayacağı piyasa fiyatı ile karşılaştırılarak
tespit edilmesini ifade eder.
Maliyet artı yöntemi
MADDE 9 –
(1)
Maliyet artı yöntemi,
emsallere uygun fiyatın, ilgili mal veya hizmet
maliyetlerinin makul bir brüt kâr oranı kadar
artırılması suretiyle hesaplanmasını ifade eder.
(2) Brüt kâr oranı aşağıdaki gibi hesaplanır:
Satışlar - Maliyet
= Brüt kâr oranı
Maliyet
(3) Kontrol altındaki bir işlem için uygulanacak en
uygun “makul brüt kâr oranı”, işlemi yapan
mükellefin bu mal veya hizmetlere ilişkin olarak,
ilişkisiz kişilerle yaptığı işlemlerde uyguladığı
brüt kâr oranı olacaktır. Böyle bir brüt kâr oranı
mevcut değilse ya da karşılaştırma için gerekli
işlem sayısı yetersizse, karşılaştırılabilir
işlemler arasında belirlenen fiyat ya da bedeli
etkileyen bir farklılık bulunmaması veya var olan
farklılıkların düzeltilebilir nitelikte olması
şartıyla ilişkisiz kişilerin karşılaştırılabilir
işlemlerine ait brüt kâr oranları da bu yöntemin
uygulamasında kullanılabilecektir.
Yeniden satış fiyatı yöntemi
MADDE 10 –
(1) Yeniden satış fiyatı yöntemi, emsallere uygun
fiyatın, işlem konusu mal veya hizmetlerin
aralarında herhangi bir şekilde ilişki bulunmayan
gerçek veya tüzel kişilere yeniden satılması halinde
uygulanacak fiyattan makul bir brüt satış kârı
düşülerek hesaplanmasını ifade eder.
(2) Söz konusu hesaplama aşağıdaki formül
kullanılarak yapılacaktır:
Yeniden satış
fiyatı
=
Emsallere Uygun Fiyat veya Bedel
1 +
Brüt satış kâr
oranı
(3) Makul
brüt satış kârı,
söz konusu mal veya hizmetin yeniden satışında
yüklenilen satış ve diğer faaliyet giderleri ile
üstlenilen riskler ve kullanılan varlıklar esas
alınarak gerçekleştirilen işlevlerin gerektirdiği
kâr
tutarını ifade etmektedir.
Diğer yöntemler
MADDE 11 –
(1) Emsallere uygun fiyata geleneksel işlem
yöntemlerinden herhangi birisiyle ulaşma olanağı
yoksa mükellef, işlemlerin mahiyetine uygun olarak
diğer yöntemleri kullanabilir. Ancak, diğer
yöntemler olarak adlandırılan işleme dayalı kâr
yöntemlerinin emsallere uygunluk ilkesi çerçevesinde
fiyat ya da bedel tespitine olanak vermemesi
durumunda, mükellef kendi belirleyebileceği ve daha
doğru sonuç verdiğine inandığı bir yöntemi de
kullanabilecektir.
İşleyiş
sistemi mükellefler tarafından belirlenecek bu
yöntemin de emsallere uygunluk ilkesine göre tespit
edilmesi zorunludur.
Kâr bölüşüm yöntemi
MADDE 12
–
(1) Kâr bölüşüm yöntemi, ilişkili kişilerin bir veya
daha fazla sayıdaki kontrol altındaki işlemlere
ilişkin toplam faaliyet kârı ya da zararının,
üstlendikleri işlevler ve yüklendikleri riskler
nispetinde ilişkili kişiler arasında emsallere uygun
olarak bölüştürülmesi esasına dayanan bir yöntemdir.
İşleme dayalı net kâr
marjı yöntemi
MADDE 13 –
(1) İşleme dayalı net kâr marjı
yöntemi, mükellefin kontrol altındaki bir işlemden;
maliyetler, satışlar veya varlıklar gibi ilgili ve
uygun bir temele dayanarak tespit ettiği net kâr
marjının incelenmesi esasına dayanan bir yöntemdir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Peşin Fiyatlandırma Anlaşması
Peşin fiyatlandırma
anlaşmasının amacı
MADDE 14 –
(1)
Peşin
fiyatlandırma anlaşmasının temel amacı,
mükelleflerin ilişkili kişilerle yapacakları mal
veya hizmet alım ya da satımında uygulayacakları
transfer fiyatlandırmasına ilişkin olarak
karşılaşılabilecek olası vergi ihtilaflarının önüne
geçmektir.
Peşin fiyatlandırma
anlaşmasının kapsamı
MADDE 15 –
(1)
Peşin
fiyatlandırma anlaşmasının kapsamına kurumlar
vergisi mükellefleri girmektedir. Bu çerçevede,
1/1/2008 tarihinden itibaren Büyük Mükellefler Vergi
Dairesi Başkanlığı’na kayıtlı mükelleflerin,
1/1/2009 tarihinden itibaren ise tüm kurumlar
vergisi mükelleflerinin ilişkili kişilerle
yaptıkları yurt dışı işlemlerine ilişkin olarak
belirlenecek yöntem konusunda İdare’ye başvurmaları
mümkündür.
Peşin fiyatlandırma
anlaşmasının süreci
MADDE 16 –
(1) Peşin fiyatlandırma anlaşmasına ilişkin süreç,
mükellefin İdare’ye yazılı başvurusuyla başlayacak
olup, mükellef söz konusu başvuruyla birlikte, bu
Kararın 17 nci
maddesinde yer alan asgari bilgi ve belgeleri de
İdare’ye sunmak zorundadır.
(2) Ön Değerlendirme: Yapılan başvuru, sunulan bilgi
ve belgelerle birlikte İdare tarafından bir ön
değerlendirmeye tabi tutulur.
(3) Analiz: Gerekli veriler tamamlandıktan sonra
karşılaştırılabilir işlemlerin, kullanılan
varlıkların, diğer
düzeltimlerin, uygulanabilir yöntemlerin,
anlaşma şartlarının ve diğer temel hususların seçim
ve değerlendirmesi yapılır.
(4) Anlaşmanın kabulü veya reddi: İdare, yapılan
analiz sonucunda, mükellefin başvurusunu aynen kabul
edebilir veya gerekli değişikliklerin yapılması
koşuluyla kabul edebilir ya da reddedebilir.
İdare’nin başvuruyu kabul etmesi halinde mükellef
ile İdare arasında peşin fiyatlandırma anlaşması
imzalanır.
(5) Peşin fiyatlandırma anlaşmalarının süresi en
fazla 3 yıl olup, söz konusu anlaşmalar imzalandığı
tarihten itibaren hüküm ifade edecektir.
(6) Peşin
fiyatlandırma anlaşmasına ilişkin sürecin her
aşamasında mükellef ile karşılıklı bilgi ve görüş
alışverişinde bulunulur. Ayrıca, yapılan her anlaşma
yalnızca ilgili mükellefe özgüdür ve bu mükellefi
ilgilendirmektedir. Dolayısıyla, yapılan
anlaşmaların başka mükellefler tarafından emsal
olarak kullanılması veya yapılan işlemlere ilişkin
bir kanıt olarak sunulması mümkün değildir.
(7) İdare, mükellefin söz konusu anlaşma koşullarına
uyum gösterip göstermediğini ve/veya bu koşulların
geçerliliğini sürdürüp sürdürmediğini, anlaşmada
belirlenen süre boyunca mükellefin sunacağı yıllık
rapor üzerinden takip eder. Söz konusu rapor,
anlaşma süresi boyunca her yıl kurumlar vergisi
beyannamesinin verilme süresi içinde bir yazı ekinde
İdare’ye gönderilir.
(8) Anlaşmanın yenilenmesi: Mükellef mevcut bir
peşin fiyatlandırma anlaşmasının yenilenmesi
talebinde bulunabilir. Bu durumda mükellef anlaşma
süresinin bitiminden en az 9 ay önce İdare’ye
başvurmalıdır. Mükellef başvurusunda, mevcut
anlaşmada belirtilen koşullar ile varsayımlarda
herhangi bir değişiklik meydana gelip gelmediğini,
anlaşmanın yenilenmesi sonucunda anlaşmada herhangi
bir değişiklik yapılması gerekip gerekmediğini ve
tespit edilen yöntemin anlaşmada kavranan işlemlerin
mahiyetine en uygun olarak emsallere uygunluk
ilkesini karşıladığını gösterecek gerekli bilgi ve
belgeleri sunar.
(9) İdare söz konusu başvurunun incelenmesi
sonucunda, mevcut anlaşmada belirtilen koşullar ile
varsayımların devam ettiğine ve tespit edilen
yöntemin emsallere uygunluk ilkesini karşıladığına
karar verirse, mevcut anlaşmanın aynı koşulları,
varsayımları ve yöntemi kapsayacak şekilde bir dönem
daha devam ettirilmesini kabul edebilir. Bununla
birlikte, İdare, anlaşmada kavranan işlemlerin
mahiyetinin, belirtilen koşulların ve varsayımların
değiştiğine ya da farklı bir yöntem tespit edilmesi
gerektiğine karar verirse, mükellefin yeni bir peşin
fiyatlandırma anlaşması başvurusunda bulunması
gerekir.
(10)
Anlaşmanın revize edilmesi:
İdare ile mükellef arasında imzalanmış ve yürürlükte
olan bir peşin fiyatlandırma anlaşması aşağıdaki
durumların gerçekleşmesi halinde revize edilebilir:
a) Anlaşmada yer alan kritik bir varsayımın
gerçekleşmemesi,
b) Anlaşma koşullarında esasa ilişkin bir
değişikliğin gerçekleşmesi veya anlaşmada belirlenen
koşulların geçerliliğini sürdürmemesi,
c) Çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları da
dahil, yasal
düzenlemelerde anlaşmayı etkileyecek değişikliklerin
gerçekleşmesi,
ç) İki veya çok taraflı peşin fiyatlandırma
anlaşmalarında, diğer ülke idaresinin/idarelerinin
anlaşmayı revize etmesi, yürürlükten kaldırması veya
iptal etmiş olması.
(11) Mükellef, İdare ile imzaladığı peşin
fiyatlandırma anlaşmasının revize edilmesi amacıyla
İdare’ye başvurabilir. Söz konusu başvuruda
mükellef, anlaşmanın revize edilmesi talebinin
nedenlerini de içerecek şekilde gerekli bilgi ve
belgeleri İdare’ye ibraz etmek zorundadır.
Anlaşmanın revize edilmesi hususunun İdare
tarafından kabul edildiği durumda, anlaşmanın revize
edildiği tarihten mevcut anlaşmanın süresinin
bitimine kadar yeniden belirlenen anlaşma koşulları
geçerli olacaktır. İdarenin anlaşmanın revize
edilmesini kabul etmediği durumda anlaşma aynen
devam edecektir. Ancak mükellef yukarıda yer alan
nedenleri ileri sürerek anlaşmanın iptalini
isteyebilir. Bu durumda, İdare anlaşmayı iptal
edebilir.
(12) Mevcut bir peşin fiyatlandırma anlaşmasının
revize edilmesine ilişkin nedenler İdare tarafından
da tespit edilebilir. Anlaşmanın revize edilmesi
konusunda taraflar anlaşmaya varırsa, anlaşmanın
revize edildiği tarihten mevcut anlaşmanın süresinin
bitimine kadar yeniden belirlenen anlaşma koşulları
geçerli olacaktır. Mükellefin anlaşmanın revize
edilmesini kabul etmediği durumda İdare anlaşmayı
tek taraflı olarak iptal edebilir.
(13) Anlaşmanın iptal edildiği durumlarda iptal
kararının verildiği tarihten itibaren anlaşma
hükümleri geçerliliğini kaybeder.
(14) Anlaşmanın iptali: Aşağıda belirtilen
durumlarda, İdare mevcut bir peşin fiyatlandırma
anlaşmasını tek taraflı olarak anlaşmanın
imzalandığı tarihten itibaren iptal edebilir ve
anlaşmayı hiç yapılmamış kabul ederek mükellefi
vergi incelemesine sevk edebilir:
a) Mükellefin peşin fiyatlandırma anlaşmasında
belirtilen koşullara uymaması,
b) Mükellef tarafından gerek başvuru esnasında
gerekse sonraki aşamalarda (yıllık rapor da
dahil) ibraz edilen bilgi
ve belgelerin eksik, yanlış veya yanıltıcı olduğunun
tespit edilmesi.
(15) Diğer taraftan, anlaşma süresince her yıl
kurumlar vergisi beyannamesinin verilme süresi
içinde İdare’ye gönderilmesi gereken yıllık raporun
zamanında ibraz edilmemesi durumunda, mevcut
anlaşma, söz konusu raporun ilgili bulunduğu hesap
döneminin başından itibaren iptal edilebilir.
Peşin fiyatlandırma
anlaşmasına ilişkin belgelendirme
MADDE 17 –-
(1)
İdare’ye başvuruda bulunan
mükelleflerin sunmaları gereken temel bilgi ve
belgeler aşağıdaki gibidir:
a) Yazılı Başvuru
[Yazılı Başvuru’da anlaşmanın süresine ilişkin
talep, anlaşma sürecine katılacak mükelleflerin ya
da temsilcilerin adları, T.C. kimlik numaraları,
adresleri, telefon numaraları, mükellefin faaliyet
konusu, kurumun yapısı (merkez, şube) ve ortakları,
sermaye yapısı, içinde bulunduğu sektör, ekonomik ve
hukuki geçmişi hakkında özet bilgiler, ilişkili
kişilerin tanımı ve bu kişiler arasındaki mülkiyet
ilişkilerine ilişkin bilgiler yer alır.],
b) Üstlenilen işlevleri, sahip olunan riskleri ve
kullanılan varlıkları içeren tüm bilgiler,
c) Kritik varsayımlara ilişkin bilgiler ve
gerekçeleri (önerilen
transfer fiyatlandırması yöntemi ile bu yöntemin
seçimine ve uygulanmasına esas teşkil eden koşullara
ve varsayımlara ilişkin açıklamalar, analizler ve
yapılan diğer çalışmalar),
ç) Gayri
maddi varlıkların mülkiyetine ve alınan veya ödenen
gayri maddi hak bedellerine ilişkin bilgi,
d) İlişkili
kişiler tarafından farklı muhasebe standartları ve
yöntemleri kullanılıyor ise bunlara ilişkin bilgi,
e)
Başvuru tarihinin
içinde bulunduğu hesap dönemine ilişkin ürün fiyat
listeleri,
f)
Başvuru tarihinin
içinde bulunduğu hesap dönemine ilişkin
üretim maliyetleri,
g) İlişkili
kişiler arasındaki işlemlere uygulanan
şirket içi
fiyatlandırma politikası,
ğ)
Başvuru tarihinin içinde bulunduğu hesap döneminde
ilişkili ve ilişkisiz kişilerle yapılan işlemlerin
miktarı ile fatura, dekont
ve benzeri belgeler,
h)
İlişkili kişilerin son üç yıla ilişkin mali
tabloları, gelir veya kurumlar vergisi beyanname
örnekleri, yurt dışı işlemlerine ait sözleşmelerin
örnekleri,
ı) Önerilen
transfer fiyatlandırması yöntemini destekleyen son
üç yıla ait finansal veriler ve bunlarla ilgili
belgeler,
i)
İki veya daha
fazla karşılaştırılabilir işlemin olması durumunda
belirlenen emsal fiyat aralığı ve bu aralığın
tespitinde kullanılan yöntem,
j)
Emsal fiyatın
tespit edilmesi için gerekli diğer belgeler.
(2) İdare,
gerekli gördüğü takdirde mükelleften ilave bilgi ve
belge talebinde bulunabilir. İlgili bilgi ve
belgelerin yabancı dilde yazılmış olmaları halinde,
bunların Türkçe çevirilerinin de ibraz edilmesi
zorunludur.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Transfer Fiyatlandırmasında
Belgelendirme
Amaç
MADDE 18 –
(1) Belgelendirmede amaç, transfer fiyatlandırmasına
ilişkin sürecin anlaşılması ve hesaplamaların
ayrıntılarının gösterilmesidir. Bu nedenle
mükellefler tarafından, emsallere uygunluk ilkesi
doğrultusunda işlem yapıldığını gösteren bilgi ve
belgelerin hazırlanması ya da temin edilmesi, ayrıca
belgelendirmeye ilişkin bu bilgi ve belgelerin
istenmesi durumunda İdare’ye veya vergi incelemesi
yapmaya yetkili olanlara ibraz edilmek üzere hazır
tutulması zorunludur.
Yıllık belgelendirme
MADDE 19 –
(1)
Büyük Mükellefler Vergi Dairesi Başkanlığı’na
kayıtlı mükelleflerin ilişkili kişilerle yaptığı
yurt içi ve yurt dışı işlemleri ile diğer kurumlar
vergisi mükelleflerinin ilişkili kişilerle yaptığı
yurt dışı işlemlere ilişkin olarak aşağıda yer alan
bilgi ve belgeleri içeren “Yıllık Transfer
Fiyatlandırması Raporu”nu kurumlar vergisi
beyannamesinin verilme süresine kadar hazırlamaları
ve bu süre sona erdikten sonra istenmesi durumunda
İdare’ye veya vergi incelemesi yapmaya yetkili
olanlara ibraz etmeleri zorunludur.
(2)
Ancak, Büyük Mükellefler Vergi Dairesi Başkanlığı’na
kayıtlı mükellefler dışındaki diğer kurumlar vergisi
mükellefleri ilişkili kişilerle yaptıkları yurt içi;
gelir vergisi mükellefleri de ilişkili kişilerle
yaptıkları yurt içi ve yurt dışı işlemlere ilişkin
olarak aşağıda yer alan bilgi ve belgeleri istenmesi
durumunda İdare’ye veya vergi incelemesi yapmaya
yetkili olanlara ibraz ederler.
a) Mükellefin faaliyetlerinin tanımı, organizasyon
yapısı (merkez, şube) ve ortakları, sermaye yapısı,
içinde bulunduğu sektör, ekonomik ve hukuki geçmişi
hakkında özet bilgiler, ilişkili kişilerin tanımı
(vergi kimlik numaraları, adresleri, telefon
numaraları vb.) ve bu kişiler arasındaki mülkiyet
ilişkilerine ilişkin bilgiler,
b) Üstlenilen işlevleri, sahip olunan riskleri ve
kullanılan varlıkları içeren tüm bilgiler,
c)
İşlem konusu yıla ilişkin ürün fiyat listeleri,
ç)
İşlem konusu yıla ilişkin üretim maliyetleri,
d) İşlem konusu yıl içinde ilişkili ve ilişkisiz
kişilerle yapılan işlemlerin miktarı ile fatura,
dekont ve benzeri
belgeler,
e)
İşlem konusu yıl içinde ilişkili kişilerle yapılan
tüm sözleşme örnekleri,
f)
İlişkili kişilere ait özet mali tablolar,
g)
İlişkili kişiler arasındaki işlemlere uygulanan
şirket içi fiyatlandırma politikası,
ğ)
İlişkili kişiler tarafından farklı muhasebe
standartları ve yöntemleri kullanılıyor
ise bunlara ilişkin
bilgi,
h)
Gayri maddi varlıkların mülkiyetine ve alınan veya
ödenen gayri maddi hak bedellerine ilişkin
bilgi,
ı)
Kullanılan transfer fiyatlandırması yönteminin
seçilme nedeni ve uygulanmasına ilişkin bilgi ve
belgeler (iç ve/veya dış emsaller,
karşılaştırılabilirlik analizi),
i)
Emsallere uygun fiyat ya da kâr
marjının saptanmasında kullanılan
hesaplamalar ve yapılan varsayımlara ilişkin
ayrıntılı bilgiler,
j)
Belli bir emsal fiyat aralığı tespit edilmişse, bu
aralığın tespitinde kullanılan yöntem,
k) Emsal
fiyatın tespit edilmesi için gerekli diğer belgeler.
(3) İdare,
gerekli gördüğü takdirde mükelleften ilave bilgi ve
belge talebinde bulunabilir.
İlgili bilgi
ve belgelerin yabancı dilde yazılmış olmaları
halinde, bunların Türkçe çevirilerinin de ibraz
edilmesi zorunludur.
ALTINCI BÖLÜM
Yürürlük ve Yürütme
Yürürlük
MADDE 20 –
(1) Bu
Karar, 1/1/2007 tarihinden geçerli olmak üzere
yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 21 –
(1) Bu
Karar hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.
|
