Kaçakçılık Suçları İle İlgili Torba Kanundaki Eksiklik

Hasretinden prangalar eskittik desek mübalağa etmiş olmayız diye düşünüyorum

Kurban bayramından önce kamuoyuna açıklanmış; çıktı, çıkacak derken nihayet plan bütçe komisyonunda kabul edildikten sonra şimdi de genel kurulda görüşmeleri devam eden ve birçok kesimin dört gözle beklediği “torba yasa”dan bahsediyorum. 

Çok fazla tenkit edilen ve muhalefet partileri tarafından çorba kanun olarak nitelendirilen “torba yasa” 265 maddeden oluşmaktadır. 

Biz vergici olduğumuz için olayın vergi boyutuyla ilgili “torba yasa”da ki bir eksikliğin varlığından bahsetmek istiyoruz.  

Malumunuz torba kanun ile matrah artırımı uygulaması gelmektedir. Bu uygulamaya göre matrah artırımından yararlanan mükellefler adına artırımda bulundukları yıllar itibariyle herhangi bir tarhiyat yapılmayacaktır.  

Konu ile ilgili tarhiyat konusunda net belirlemeler olmasına rağmen VUK’nun 359’uncu maddesinde sayılan kaçakçılık suçları konusunda (bazıları hariç sahte belge düzenleme gibi) net belirlemeler bulunmamaktadır. 

Örneğin sahte belge kullanan bir mükellef matrah artırımından yararlandıktan sonra VUK’nun 359’uncu maddesinde yer alan ve 3 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası olan kaçakçılık suçundan kurtulabilecek midir? Kimisi kanun maddelerinin mefhumu muhalifinden mükelleflerin kaçakçılık suçlarından da kurtulacağını söyleyebilir. 

Ancak bize göre bu konuyla ilgili torba kanunda net bir açıklama olmadığından mükelleler kaçakçılık suçuna muhatap kalabilecekleri şeklindedir. Dolayısıyla sahte belge kullanan bir mükellef matrah artırımında bulunduğunda adına herhangi bir tarhiyat yapılmayacak; ancak denetim elemanı 306 seri nolu VUK genel tebliği uyarınca bilerek sahte belge kullandığını tespit etmesi durumunda savcılığa suç duyurusunda bulunması gerekecektir. 

Bahsettiğimiz olay hem mükellefleri ilgilendirdiği hem de denetim elemanlarını ilgilendirdiği için dikotomik bir etkisi bulunmaktadır. 

Mükellefler matrah artırımında bulunmasına rağmen savcılıkla karşı karşıya gelme ihtimalı ve aynı zamanda denetim elemanlarının mükellefin sahte belgeyi bilerek kullanıp kullanmadığını tespit edebilmesi için vergi incelemesi yapmak zorunda kalmasıdır. 

Oysa matrah artırımı uygulamasının amaçlarından bir tanesi de tıkanan denetim sisteminin önünü açmak ve biriken inceleme sayılarını azaltıp cari yıl incelemelerine yönelmekti. 

Bu çerçevede olaya baktığımızda hem mükelleflerin kafalarının rahat olması için hemde denetim elemanlarının tekrar vergi incelemesi yapmasına gerek kalmaması için genel kurulda gerekli düzenlemenin yapılarak VUK 359’uncu maddesindeki kaçakçılık suçlarının kapsam dahilinde olup olmadığının net olarak belirlenmesi, yasa koyucunun amaçlarına ulaşması anlamında daha rasyonel ve akla yatkın bir yaklaşım tarzı olarak görülmektedir.  

Mahmut SUÇİÇEK

Vergi Denetmeni

mahmutsucicek@gmail.com

vergisigorta.com

muhasebenet.net

Yasal Uyarı