5811 Sayılı
Kanun Kapsamında Beyan Edilen ve Ülkemize Transfer
Edilen Varlıkların Tevsikinde Kullanılacak Kanaat
Verici Belgelerin Geçerli Olmadığına Dair Bazı Basın
ve Yayın Organlarına Yansıyan Yorumlar Üzerine
yapılan Basın Açıklaması
Türkiye ile bilgi değişimi anlaşması
bulunmayan İsviçre gibi bazı ülkelerden 5811 sayılı
Bazı Varlıkların Milli Ekonomiye Kazandırılması
Hakkında Kanun kapsamında beyan edilen ve ülkemize
transfer edilen varlıkların tevsikinde kullanılacak
kanaat verici belgelerin geçerli olmadığına dair
bazı basın ve yayın organlarına yansıyan yorumlar
üzerine aşağıdaki açıklamaların yapılmasına gerek
görülmüştür.
5811 sayılı Kanunun 2
nci maddesinde kanaat
verici belge tanımına yer verilmiş olup konu
hakkında yayımlanan 1 Seri No.lu 5811 Sayılı Bazı
Varlıkların Milli Ekonomiye Kazandırılması Hakkında
Kanuna İlişkin Genel Tebliğ’de gerekli açıklamalar
yapılmış bulunmaktadır.
Anılan Tebliğ’de, “Kanaat
Verici Belgeler”;
1- Devlet tarafından veya devlet
güvencesinde tutulan kayıt ve siciller
2- Diğer kanaat verici belgeler
olarak
tasnif edilmiş bulunmaktadır.
“Devlet tarafından veya devlet güvencesinde
tutulan kayıt ve siciller”:
5811 sayılı Kanun kapsamında
bildirilen veya beyan edilen varlıklara ilişkin
olarak, devlet tarafından veya devlet güvencesinde
tutulan kayıt ve sicilleri, tapu kayıtları ile diğer
sicilleri ve yasal yükümlülükler nedeniyle verilen
beyannameleri ifade etmektedir.
“Diğer kanaat verici belgeler”
ise;
v
Bankalar ile bankerlerin yaptıkları
işlemlerle ilgili kayıtları ve düzenledikleri
belgeleri,
v
Aracı kurumlar, portföy yönetim
şirketleri, sigorta şirketleri ve benzeri mali
kurumların kayıtları ve düzenledikleri belgeleri,
v
Posta idaresi nezdindeki çek hesabı
ve düzenlenen diğer belgeleri,
v
Noter gibi kurum ve kuruluşların
düzenledikleri senetler ve sözleşmeler ile diğer
kayıt ve belgeleri,
v
Defter tutan mükelleflerin kayıtları
ile bu kayıtlarda yer alan ve Vergi Usul Kanununun
ikinci kitabının üçüncü kısmında belirtilen belgeler
ile muadili belgeleri,
v
Şirketlerin ortaklık ve
kooperatiflerin üyelik kayıtlarını
ifade
etmektedir.
Yukarıda sayılan belgelerin, bilgi değişiminde
bulunan ülkelerden alınıp alınmamasının önemi
bulunmamaktadır.
Örneğin,
İsviçre’de mukim bir banka ya da aracı kurumdan
alınan “banka dekontu”
gibi belgeler kanaat verici belge olarak kabul
edilecektir. Ayrıca, bu belgeler ile ilgili olarak
herhangi bir tasdik zorunluluğu bulunmamaktadır.
Bununla birlikte,
Kanun kapsamındaki varlıkların tevsiki yukarıda
sayılan belgelerle yapılamıyorsa, bilgi değişiminde
bulunulan yabancı ülkelerde yetkili makamlardan
alınarak mahallindeki Türk elçilik ya da
konsoloslukları, yoksa mahallindeki Türk menfaatini
koruyan ülkenin aynı nitelikteki temsilcileri
tarafından tasdik olunan
diğer belgeler
de kanaat verici
belge olarak kabul edilebilecektir.
Kamuoyuna saygıyla duyurulur.
